کفایت همودیالیز در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه

اهداف: بهبود کیفیت دیالیز، مهم­ترین عامل در کاهش عوارض و مرگ­ومیر مبتلایان به نارسایی­های مزمن کلیه به­شمار می­رود. اما هنوز مشخص نیست که بیماران اورمیک به چه مقدار همودیالیز نیاز دارند. در بیشتر مراکز از مدل­سازی کینتیک اوره برای بررسی کفایت همودیالیز استفاده می­شود. هدف این مطالعه، بررسی میزان کفایت دیالیز بیماران در بخش همودیالیز بیمارستان مطهری جهرم بود.   روش­ها: پژوهش حاضر مطالعه­ای توصیفی- مقطعی است. جامعه مورد پژوهش شامل 68 بیمار غیراورژانسی مراجعه­کننده به بخش همودیالیز بیمارستان مطهری جهرم در سال 1387 که در مرحله انتهایی بیماری مزمن کلیوی قرار داشتند بود که به روش سرشماری انتخاب شدند. برای جمع­آوری اطلاعات از پرسش­نامه محقق­ساخته استفاده شد. روایی (صوری - محتوایی) با کمک 10 نفر از اساتید دانشگاه و پایایی پرسش­نامه از طریق آزمون مجدد (89/0=r) حاصل شد. محاسبه کفایت دیالیز با فرمول kt/v انجام شد. اطلاعات به­وسیله آزمون­های پارامتریک و غیرپارامتریک تحلیل شدند.   یافته­ها: میانگین سنی نمونه­ها 62/18±55/58 بود. میانگین شاخص­های کفایت دیالیز kt/v معادل 757/0±963/0 و urr معادل 9/87±6/51 بود. بین فشارخون، وزن، اوره و کراتینین قبل و بعد از دیالیز اختلاف معنی­داری بین میانگین­ها به کمک آزمون t مزدوج مشاهده شد (05/0>p؛ 001/0= sig).   نتیجه­گیری: با توجه به پایین بودن کفایت دیالیز در این مرکز، مانند نتایج بیشتر مطالعات در مراکز دیگر، لازم است بررسی جامعی در خصوص تعیین علل عدم کفایت دیالیز صورت گیرد.